ปล่อยตัวเองให้เงียบเหงามาตั้งนาน
แบกภาระที่หนักหนาเพียงลำพังจะมีใครบ้างไหม เข้ามาเป็นความหวัง
ให้ใจที่อ่อนล้าได้พักพิง
โลกใบนี้ที่ความรักมันเจือจาง
และความหวังที่ก็เหมือนจะเลือนลาง
กลับสว่างสดใส และช่างมีความหมาย
ในวันที่ฉันได้เจอ
ว่ารักดีๆ นั้นมีอยู่ รักดีๆ นี้รออยู่
แค่เราจะเห็นมันหรือเปล่า รับเอาไว้บ้างหรือเปล่า
รักดีๆ นั้นมีอยู่ รักดีๆ ที่จริงอยู่ใกล้ๆ
แค่เปิดประตูให้เขาเข้าไป
ให้รักเขาคอยดูแลเธอ
อาจจะเหมือนมองดูพระจันทร์กลางวัน
อาจไม่เห็นแต่ก็รู้ว่ายังมี
อย่าปล่อยไปเลยนะ รักดีๆ อย่างนี้
เพราะคงจะน่าเสียดาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น